Bangkok

Krung Thep - The City of Angels.

De officiële, volledige naam van Bangkok is erg lang (voluit geschreven in ons schrift worden het 22 woorden, 170 letters):

Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayutthaya Mahadilokphop Noppharat Ratchathani Burirom Udom Ratchaniwet Maha Sathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathatthiya Witsanumum Prasit

Het taalgebruik is erg oud en men onthoudt deze lange naam nu nog a.h.v. een lied. Tegenwoordig gebruikt men voor Bangkok in het Thais slechts de eerste twee woorden: Krung Thep. Vertaald naar het Nederlands luidt de betekenis van de oude, lange variant ongeveer zoiets:
Grote stad der engelen en onsterfelijken, opperste schatkamer van godsgeschenk de smaragdgroene Boeddha, onneembare stad van het koninkrijk Ayutthaya, grootse hoofdstad van de wereld begiftigd met de negen kostbare edelstenen, blije stad van koninklijke domeinen en huizen en het voortreffelijke koninklijk paleis gelijk het hemelse verblijf van gereïncarneerde geesten, stad gegeven door Indra en gebouwd door Vishnukarn.

Bezienswaardigheden

Wat Phra Kaew of "Tempel van de Smaragdgroene Boeddha"

is de meest heilige plaats in Bangkok, Thailand, en ook een van de meest bezochte toeristische trekpleisters van de stad.
Dagelijks bezoeken honderden Thaise Buddhisten en duizende buitenlandse toeristen deze temple.

De legende,

van het smaragd beeld van de Boeddha is die van Nagasena, een heilige in India die met de hulp van de Hindoe god Vishnu en halfgod Indra het Emerald Boeddha-beeld gemaakt zou hebben, 500 jaar nadat Boeddha zijn "verlichting" bereikt had.
Nagasena had, voorspeld dat het beeld van Boeddha de religie een grote dienst zou bewijzen in vijf landen, namelijk in Lankadvipa (Sri Lanka), Ramalakka, Dvaravati, Chieng Mai en Lan Chang (Laos).
Wat Phra Kaew, was oorspronkelijk bekend als "Wat Pa Yia", (Bamboo Forest klooster) in de provincie Chiang Rai in Noord Thailand. Toen de tempel werd getroffen door een blikseminslag in 1434, brak de achthoekige Chedi en onthulde de Emerald Buddha (gemaakt van Jade), plaatselijk bekend als Phra Kaew Morakot.
De Laotienne nam het beeld mee naar Vientianne en tenslotte veroverde de Thais het weer terug en brachtte het naar Bangkok, waar het in de tempel werd vergoddelijkt door de oorspronkelijke naam, Wat Phra Kaew.

Een andere legende schrijft dat pogingen door de koning van Chiang Mai om het standbeeld in bezit te krijgen nadat het werd gevonden in 1434 drie keer mislukte, omdat de olifanten tijdens het vervoer van het standbeeld weigerde om verder te gaan dan een kruispunt in Lampang. De koning van Chiang Mai beschouwde het incident als een sterke goddelijke richtlijn, en stond toe om het Boeddha beeld te laten blijven in Lampang, waar het 32 jaar in een exclusief gebouwd tempel verbleef, alvorens naar Bangkok te worden gebracht.

De bouw van de tempel.

Wat Phra Kaeo heeft een overvloed van gebouwen op het terrein van het Grand Palace, met een totale oppervlakte van ruim 94,5 hectare. Het heeft meer dan 100 gebouwen met 200 jaar koninklijke geschiedenis. De bouwstijl wordt genoemd als Rattanakosin stijl (oude Bangkok stijl). De belangrijkste tempel van de Emerald Buddha is zeer elegant ingericht en vergelijkbaar met de tempel in de oude hoofdstad van Ayudhya. Het dak is versierd met gepolijste oranje en groene tegels, de pilaren zijn ingelegd met mozaïek en de frontons zijn gemaakt van marmer.
De ingang wordt bewaakt door een paar yakshis (mythische reuzen). Deze Yakshis staan wacht bij de tempel, maar vele van ons moeten bij het zien denken aan de Efteling.
Het gelijknamige beeld Boeddha in schitterende groene kleur is 66 centimeter (26 in) in hoogte met een breedte van 48,3 schoot centimeters (19,0 in). Het is uitgehakt in een yoga-positie, bekend als Virasana (een meditatie vorm vaak gezien bij afbeeldingen in Thailand en ook in Zuid-India, Sri Lanka en Zuidoost-Azië). De sokkel waarop de Emerald Buddha vergoddelijkte is versierd met Garuda (de mythische half-mens half-vogel vorm, een ros van Rama, die in het bezit zijn doodsvijand Naga de slang in zijn benen) motieven Het staat centraal in Thaise boeddhisme. Het beeld gemaakt met een ronde voet heeft een gladde top-knoop die is afgewerkt met een"afgestompte punt markering aan de bovenzijde vanhet beeld". Een derde oog in goud is gemaakt over de inzet verhoogde wenkbrauwen van het beeld. De afbeelding verschijnt goddelijke en samengesteld, met de ogen neergeslagen. Het beeld heeft een kleine neus en mond (gesloten mond) en uitgerekte oren. De handen zijn te zien op de schoot met de handpalmen naar boven.
Externe decoraties van het ubosoth, het hoofdgebouw van Wat Phra KaewThe gehele complex, inclusief de tempels, is begrensd door een muur die verbinding is een van de meest prominente deel van de tempel is ongeveer 2 kilometer (6600 meter) lengte. De samengestelde muren zijn versierd met typisch Thaise muurschilderingen, gebaseerd op het Indiase epos Ramayana. Deze schilderijen worden regelmatig vernieuwd. De muurschilderingen, in 178 scènes, te beginnen met de Noord-poort van de tempel illustreert het complete verhaal van de Ramayana epos achtereenvolgens, met de klok mee de richting voor de gehele samengestelde muur. De muurschilderingen dienen om menselijke waarden van eerlijkheid, trouw te benadrukken, en toewijding.
Er zijn twaalf Salas die werden gebouwd door Rama I, rond de tempel. Ze herbergen interessante artefacten van regio's zoals Cambodja en Java.

Regels tijdens je bezoek.

De heilige tempels in Thailand volgen een dress code, die strikt wordt opgevolgd. Mannen moeten een lange broek en schoenen aan, het shirt mag niet mouwloos zijn.
Vrouwen moeten of een lange broek of lange rokken dragen en schoenen die de enkels bedekken. Bezoekers die anders gekleed zijn kunnen bij de ingang andere kleding huren.
Het is verplicht om de schoenen uit te trekken alvorens de tempel binnen te gaan, als een teken van respect van de Boeddha, zoals de praktijk in alle andere tempels in Thailand.
Tijdens het bezoeken van een tempel en het bidden voor een Boeddha-beeld, moet de zithouding voorkomen dat de voeten in de richting van de godheid worden getoond, de voeten moeten worden opgeborgen in de richting van de achterkant.
De Thai behoeft voor binnenkomst in het complex geen entree te betalen, terwijl wij als buitenlanders een kaartje van ongeveer 10 Euro moeten betalen.
Check van te voren wel even of de tempel open is, want niet alle dagen en tijden is hij open voor het publiek.

Wat Pho ,De tempel van de liggende Boeddha

Wat Pho, ook bekend onder de namen Wat Phra Chetuphon en De tempel van de liggende Boeddha, is een boeddhistische tempel in Bangkok, Thailand. De officiële naam is Wat Phra Chetuphon Wimonmangkhlaram Ratwonmahawihan . De tempel is ontstaan door een restauratie aan de Wat Phodharam in 1788 die op dezelfde locatie stond. De tempel werd hersteld en uitgebreid onder het bewind van koning Rama III, en is wederom hersteld in het jaar 1982.

Wat Pho is de grootste en oudste wat in Bangkok (80.000 vierkante meter) en biedt onderdak aan meer dan duizend Boeddha-vertoningen, dit is meer dan enige andere tempel in het land. Daarnaast is hier ook de grootste enkelvoudige Boeddha-vertoning te vinden: de liggende Boeddha (Phra Buddhasaiyas. Deze liggende Boeddha maakte deel uit van de restauratie van koning Rama III, is zesenveertig meter in lengte en vijftien meter in hoogte. De liggende Boeddha is rijkelijk versierd met bladgoud en met parelmoer op de ogen en voetzolen. Het voetzolen tonen 108 voorspoedig gestemde afbeeldingen in een Chinese en Indische stijl.

De tempel wordt ook wel gezien als de ontstaansplek van de traditionele Thaise massage. Zelfs voordat Wat Pho een tempel werd was het het centrum voor scholing in traditionele Thaise medicijnen. Tijdens de restauratie door Rama III zijn er platen met daarin medische inscripties rondom de tempel geplaatst terwijl gelijktijdig in 1962 de school voor traditionele Thaise medicijnen en massages is opgericht.

Het Wat Pho-complex bestaat uit twee ommuurde gedeelten die in oost-westelijke richting gescheiden worden door Thanon Chetuphon. De liggende Boeddha en de massageschool liggen in het noordelijke gedeelte en het boeddhistische klooster met woningen en een school bevinden zich in het zuidelijke gedeelte.

Koninklijk Paleis van Bangkok - Grand Palace

Het Koninklijk Paleis in Bangkok, (Phra Borom Maha Ratcha Wang) is een ommuurd gebouwencomplex, dat dienst deed als koninklijke residentie van het eind van de 18e eeuw tot het midden van de 20e eeuw. Koning Rama I, de eerste koning van de Chakri-dynastie, startte de bouw van het paleis in 1782, wat het begin markeert van de Rattanakosin-periode in de geschiedenis van Thailand. Koning Bhumibol verplaatste de residentie naar het modernere Chitralada-paleis.

Het paleis bevindt zich op het eiland Rattanakosin op de westelijke oever van de Chao Phraya rivier.

Binnen de 1900 meter lange muren van het complex bevindt zich ook de belangrijke tempel de Wat Phra Kaew met de Smaragdgroene Boeddha.

Koninklijk Paleis

Het imposante Koninklijke Paleis is ongetwijfeld een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Van de vele tempels en paleizen die Bangkok rijk is, ontdek je hier een architecturale topper van formaat. Vroeger was het paleis de residentie van de koninklijke familie en hoewel dat nu niet meer het geval is, vinden de grote ceremonies hier nog steeds plaats.

 

Een groot deel van het paleis is helaas niet voor het publiek toegankelijk, maar vier grote gebouwen maken deel uit van het Wat Phra Keo (tempel van Boeddha) en kunnen dus wel bezocht worden. In een kapel vind je hier de beroemde Smaragden Boeddha terug, het meest vereerde beeld van Thailand. Het spreekt voor zich dat het hier een drukte van jewelste is. Er wordt ook veel geofferd. De geschiedenis van het beeld gaat terug tot 43 v.C. Houd er wel rekening mee dat je je kledingstijl hier moet aanpassen en benen en schouders best bedekt houdt. Het paleis bevindt zich vlakbij de Wat Pho.

Wat Arun - (Tempel van de Dageraad)

Wat Arun is een boeddhistisch tempelcomplex in Bangkok in Thailand, vernoemd naar de god Aruna (god van de dageraad). Het complex werd gebouwd onder Rama I en Rama II.
De Wat Arun heeft een centrale grote pagode (prang) die 79 meter hoog is met een onderkant van 234 m. gebouwd volgens de Khmer-architectuur. Daar omheen staan nog vier kleinere pagodes en vier mondops. Hij is rijkelijk versierd onder andere met stukjes porselein.

Wat Arun is een bezienswaardigheid die je tijdens je citytrip naar Bangkok zeker niet mag missen. De tempel ligt op de westelijke oever van de Chao Praya-rivier. De prang, de 86 meter hoge toren in Khmer-stijl, valt al van ver op. De traditionele toren is prachtig versierd met ingelegde stukjes gekleurd porselein en wordt omringd door kleinere prangs.

Wat Arun was even de thuisplaats van de Smaragden Boeddha, een beroemd Boeddhabeeld uit 43 v.C., maar deze staat sinds 1784 in een kapel in het Koninklijk Paleis. In de tempel liggen de resten van koning Rama II. Vanaf de Wat Pho kun je de boot nemen naar de Wat Arun.

Chinatown in Bangkok: historie en groot

Eén van de populairste bezienswaardigheden in Bangkok is Chinatown, de historische Chinese wijk. Deze levendige wijk loopt langs Yaowarat Road naar Odeon Circle, waar een grote Chinese poort de toegang tot het Ong Ang kanaal markeert.

Chinatown in Bangkok behoort tot de oudste en grootste Chinese wijken ter wereld. Het is er kleurrijk, exotische en druk. Naast de marktkramen vindt je er de grootste concentratie van goudwinkeltjes in de stad. De Chinese gemeenschap, verhuisde rond 1782 uit Rattanakosin (de oude stad), naar de huidige locatie. Ooit was de Chinese wijk het financiële centrum van Bangkok. Het gebied kenmerkt zich door een doolhof van honderden smalle steegjes, kleine winkeltjes en vele marktkraampjes.

Bezienswaardigheden in klein China

Er is ongelofelijk veel bedrijvigheid in dit deel van Bangkok, er valt dan ook veel te zien. Bezoek eens de stoffenmarkt van Sampeng Lane. Of de algemene markt aan Soi Isara Nuphap. Andere markten in Chinatown zijn:

  • Pak Khlong

  • Nakorn Kasem

  • Phahurat

In de buurt van Hua Lamphong Station staat Wat Traimit met zijn schitterende interieur en een enorme gouden Boeddha. De buurt is bezaaid met Chinese heiligdommen, waarin elementen uit het confucianisme, taoïsme, mahayanaboeddhisme en animisme zijn terug te vinden. Ontspannen, kan je in één van de vele Chinese eethuisjes waar oude mannen in hemdsmouwen mahjong spelen.

Tradities in de Chinese wijk

De Chinezen beschouwen zich als Thai, maar ze hebben nog steeds hun eigen tradities. Hierdoor is de Chinese wijk toch weer heel anders dan de rest van Bangkok. De Chinese gemeenschap in Bangkok zijn afstammelingen van Chinese handelaren uit vervlogen tijden. Het gebied heeft ook een ietwat louche historische reputatie door grote aantallen opiumhuizen, bordelen, pandjeshuizen en de voorliefde van Chinezen voor gokken.

Vandaag de dag zijn de goudwinkeltjes en pandjeshuizen in Chinatown nog steeds erg populair, je struikelt er bijna over. Drugshandel, prostitutie en gokken (illegaal in Thailand) bestaat ook nog, maar dat zal de gemiddelde toerist niet opvallen. De Chinezen staan geen westerse pottenkijkers toe. GoGo-bars zul je er zeker niet aantreffen.

Chatuchak Market

De Chatuchak is enkel open in het weekend (zaterdag en zondag). Deze market in Bangkok is één van de grootste markten ter wereld. De markt bestaat maar liefst uit 15.000 marktkraampjes!

Bangkok is een waar shopping walhalla. Voor de rijken der aarde zijn er enorme decadente warenhuizen, maar ook met een smalle beurs kan je uitstekend terecht in de ‘Stad der Engelen’. Indien je van winkelen en afdingen houdt is de weekend markt naast het Chatuchak park verplichte kost. Een goede voorbereiding is aan te raden want je kunt er verdwalen en je zult niet de eerste zijn.

Chatuchak of Jatujak (Thai:จตุจักร, Engels: Weekend Market) wordt ook wel de JJ markt genoemd. De markt is erg populair bij toeristen en buitenlanders maar ook bij de Thai zelf. In het weekend trekt de markt 200.000 bezoekers per dag (zaterdag en zondag) waarvan 30% buitenlanders.

Van alles te koop:

Op deze markt zal je verbaasd staan over het enorme aanbod. Werkelijk van alles is er te koop. De prijzen zijn laag, dus ook Thai doen inkopen op deze markt. Het gaat dan niet alleen om de normale boodschappen, maar ook duurzame gebruiksgoederen zoals meubelen en huishoudelijke apparatuur. Daarnaast kun je er terecht voor een grote verscheidenheid aan:

  • Eten
  • Amuletten
  • Ambachtelijke producten
  • Bloemen
  • Kleding
  • Antiek
  • Huisdieren
  • Enz.

Naast de gebruikelijke prullaria die je overal in de Thaise toeristische steden tegenkomt zoals lederwaren, parfum, sieraden, horloges, dvd/cd en kleding, vindt je er ook ambachtelijk gemaakte artikelen, denk aan:

  • Houtsnijwerk
  • Thaise zijde
  • Locale souvenirs
  • Handgemaakte en gedecoreerde bloemen
  • Keramiek
  • Chinees porselein
  • Handbeschilderde paraplu’s
  • Traditionele Thaise gewaden
  • Enz.

Kortom de moeite waard om er te gaan kijken.

De locatie

De markt ligt naast het Chatuchak Park. Het snelst kom je er door de BTS Skytrain te nemen (Sukhumvit lijn). Uitstappen op het ‘Mo Chit’ station, vijf minuten lopen en je bent er.
Je kan ook met de MTS metro: uitstappen op de stations ‘Kamphaeng Phet’ of Suan Chatuchak (Chatuchak Park) ook vijf minuten lopen.

De markt is toegankelijk op zaterdag en zondag van 08.00 tot 18.00.

Mocht je nog niet uitgewinkeld zijn, naast de markt staat de ‘JJ Mall’ een winkelcentrum met meer dan 1250 winkels en de ‘JJ Day & Night’.

Thailandblog tips:

  • Wil je de drukte vermijden? Ga zo vroeg mogelijk, vanaf 12.00 uur wordt het erg druk.
  • Spreek een centrale plek af waar je elkaar weer kunt ontmoeten, mocht je iemand kwijtraken.
  • Pas op voor zakkenrollers.
  • Altijd afdingen, begin met een bod op 50% van de vraagprijs. Wil je echt goedkoop uit zijn? Vraag een Thai mee. Toeristen betalen altijd meer dan de Thai zelf.
  • Zoals op veel markten, aan het eind van de dag dalen de prijzen,dat geldt zeker voor verse waren.

Wat Traimit

Naar Wat Traimit (Tempel van de Gouden Boeddha) ga je natuurlijk voor het drie meter hoge en 5,5 ton zware gouden Boeddhabeeld. Dit beeld in Sukhotai-stijl, het grootste gouden beeld ter wereld, werd ongeveer 40 jaar geleden ontdekt, toen een pleisteren muur van een tempel verplaatst werd en van een kraan viel. De Wat Traimit zelf stamt uit de 13de eeuw. Hordes toeristen verdringen zich om een glimp op te vangen van het beeld, dus het is aan te raden vroeg te gaan.

In deze tempel de Wat Traimit, beter bekent als de Gouden Boudha in Bangkok heeft een monnik mijn dochter een haar vriend ingezegend in 1998 . Het 5,5 ton puur massief gouden beeld is verplaatst naar een nieuwe tempel op het zelfde terein. Vanaf het Hualamphong trein station is het een korte wandeling, nog geen 10 minuten. Tegenover de ingang staan tegenwoordig zelfs ATM geld automaten. Als je bovenaan de nieuwe tempel staat zie je aan de achterkant de Poort van Chinatown aan de Yaowarat Road. Op de plek waar vroeger het Samphanthawong museum stond is de nieuwe tempel gebouwd.

Nu is in de nieuwe tempel het Yaowarat Heritage Centre , het museum geopend. De tentoonstelling in het museum is een rij van Chinese winkel huizen, een met de traditionele Chinese geneeskunde, een rijst handelaar en nog wat winkels. In de grotere kamer hangen reproducties van historische foto's met uitleg, zowel in het Engels en Thai, die een overzicht geeft van de Chinese gemeenschap. Pal naast de tempel is de Pathum Kongka school, vaak zie je de kids buiten voetballen.. Onder de oude lokatie.

De tempel uit de 13de eeuw AD, gesticht door 'drie vrienden' (traimit) in Bangkok's Chinatown, en dat een drie-en-halve meter hoog en 5,5 ton zwaar, massief gouden boeddhabeeld huisvest. Het beeld werd gegoten in Sukhothai-stijl en van Ayutthaya naar Bangkok vervoerd nadat de stad in 1767 door de Birmanen werd verwoest. Het beeld werd toen met pleister bedekt om het te beschermen tegen Birmaanse belegeraars en rovers, maar dit raakte door tijd en omstandigheden 'vergeten'. Men herontdekte dit pas enkele decennia geleden toen het beeld binnen het tempelcomplex werd verplaatst naar een ander gebouw en van de kraan afviel, waardoor het gips openbrak en het pure goud werd onthuld.
Maar er zijn wel ook andere verhalen in omloop hoe het beeld is gevonden.

Oude Stad (Muang Boran)

Om kennis te maken met de geschiedenis en authentieke architectuur van het land, moet je in Muang Boran (Oude Stad) zijn. Hier bevind je je in een van 's werelds grootste openluchtmusea alias parken waar je tal van replica's van bekende gebouwen, monumenten en tempels uit heel Thailand kan bezichtigen. Sommige replica's hebben dezelfde grootte als de echte bezienswaardigheden, maar de meeste zijn verkleind. De Oude Stad bevindt zich even buiten Bangkok in Samut Pakran, het kan dus interessant zijn om een wagen te huren of de bus te nemen (bus 11) en er een dagje voor uit te trekken.

Siam Ocean World

Siam Ocean World is het grootste aquarium van Zuid-Oost-Azië. Het is opgedeeld in zeven zones, waarin je alle mogelijke oceaandieren tegenkomt. Je kan er ook een tochtje maken in een boot met een glazen bodem, een 4D-film bekijken en het voederen van de dieren bijwonen. Het aquarium ligt in het winkelcentrum Siam Paragon.

MBK Center

MBK Center is niet zomaar een winkelcentrum: MBK Center is een paradijs voor iedere liefhebber van winkelen. De bouw van MBK Center werd in 1986 voltooid, en sindsdien heeft het winkelcentrum al zeer veel bezoekers verwelkomd.

Het complex bestaat uit meer dan 2000 winkels op acht verdiepingen. Maar niet enkel winkels zijn hier vertegenwoordigd: op de achtste verdieping bevindt zich een bioscoop en op de zevende verdieping vindt men een karaokebar en een bowling.

Wie na het shoppen een hongerige maag heeft, kan zich laten verwennen in twee Food Courts: op de vijfde verdieping heeft men keuze uit onder andere Arabische, Japanse en Italiaanse keuken, en de Food Court op de zesde verdieping is eerder geschikt voor een snelle hap.

Naast de vele kledingzaken zijn er in MBK Center ook vele andere gespecialiseerde winkels gevestigd: er is een hele verdieping gewijd aan electronica, en ook toeristen die op zoek zijn naar souvenirs zullen hier zeker wat vinden.

De Thaise naam van dit winkelcentrum luidt 'Mahboonkrong'. MBK Center is zeer geliefd bij de Thaise bevolking: de meerderheid van de bezoekers bestaat dan ook uit inwoners van Bangkok. Maar ook steeds meer toeristen vinden hun weg naar het MBK Center.

De prijzen zijn er niet spectaculair hoog, maar het kan zeker niet de goedkoopste plaats om te shoppen genoemd worden.

Jim Thompson House

Jim Thompson zal voor eeuwig in de herinnering van de Thaise bevolking blijven leven als de man die de zijdehandel nieuw leven inblies. Hij werd in 1906 in de Verenigde Staten geboren. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd hij onder andere Frankrijk en Italië gestuurd, maar op het einde van de oorlog ook naar Thailand.

Toen Jim Thompson bericht kreeg dat hij terug mocht keren naar de Verenigde Staten, aarzelde hij echter. Hij zag in Thailand een plaats die grootse dingen kon verwachten in de toekomst. Hij hielp in het heroprichten van een hotel (het Oriental Hotel), en in deze periode groeide zijn liefde voor het land en de bevolking.

Hij besloot te investeren in de zijde-industrie, een “dode” industrie die op dat moment. Dit kende veel succes: door zijn inspanningen herleefde de zijde-industrie in Thailand. In 1967 verdween Jim Thompson tijdens een tocht door de jungle in Maleisië; zijn lichaam werd nooit gevonden.

Het museum dat het leven en werk van Jim Thompson illustreert, is gevestigd in het huis waar hij woonde toen hij in Bangkok verbleef. Eigenlijk is het meer een complex van gebouwen dan één enkel huis: het domein bestaat uit verschillende onderdelen met verschillende functies. Het is gelegen naast een smalle waterweg, die de charme van het landgoed versterkt.

Jim Thompson bezat een grote kunstcollectie, en ook deze wordt tentoongesteld in het museum. Deze collectie bestaat onder andere uit beelden, schilderijen en porselein.

WATPO Thai Traditional Massage School

Traditionele Thaise massage is een van 's werelds oudste geneesmethoden. De Thaise mensen zagen ziekte als onbalans in het lichaam of de geest en ze zochten hulp in de lokale tempel. Zij werden behandeld met de vier elementen van de traditionele geneeskunst: spirituele ondersteuning, voedingsondersteuning, kruiden en massage.

Thaise massage is meer dan 2.500 jaar oud. Van oorsprong Indiaas, is deze massagevorm samen met de boeddhistische monniken naar Thailand gekomen. Niet alleen het lichaam, maar ook de geest voelt zich bevrijd. Dit holistische idee – onverbrekelijke verbinding van lichaam en geest – heeft zijn wortels in het boeddhisme. De Thaise massage is een onderdeel van de Thaise medische en spirituele traditie. Veel van de kennis van de massage ging echter verloren bij de vernietiging van de oude Thaise hoofdstad, Ayuthaya in 1767. Koning Rama III gaf in 1832 opdracht de overblijfselen van deze traditie vast te leggen in steen. Deze friezen kunnen vandaag nog steeds bewonderd worden in de tempel van Wat Pho in Bangkok. Wie in de Thaise hoofdstad Bangkok de Wat Pho-tempel bezoekt, vindt in de schaduw van de reusachtige liggende gouden boeddha van 15 meter hoog en 46 meter breed de restanten van een school voor traditionele Thaise geneeskunde uit de 18e eeuw. Op de muren zijn nog de instructies voor de studenten geschilderd; op anatomische afbeeldingen laten ze zien waar zich de energiepunten van het menselijk lichaam bevinden. De studenten leerden de voorschriften vanaf de muren uit het hoofd. Overal staan standbeelden in een yogahouding. De eeuwenoude traditie wordt in de tempel nog steeds voortgezet. Hoewel de massage traditioneel door monniken in boeddhistische tempels werd beoefend, is het beroep niet meer beperkt tot de tempelomgeving. Thaise massage wordt nu overal in Thailand beoefend, op massagescholen, in ziekenhuizen, in hotels, op het strand.

 

Er zijn twee stromingen in de Thaise massage: de noordelijke variant, Nuad Bo-Rarn, en de zuidelijke variant, ook wel Bangkokstijl genoemd. Deze laatste is statischer en wordt veelal als pijnlijker ervaren. Beïnvloed door de Chinese en Indiase massage en yoga, is dit een vrij stevige massagetechniek waarbij de masseur op de energiebanen masseert en rek- en strekbewerkingen uitvoert. De bewegingen lijken vaak sterk op de asana's van yoga en de aandacht voor de drukpunten lijkt op de nadi's uit Ayurveda en de meridianen uit de Chinese geneeskunst.

Het lichaam van de gemasseerde wordt tijdens een massage in diverse yoga-posities gebracht. Daarom noemt men Thaise massage ook wel eens schertsend "yoga for lazy people". Men wordt bewerkt met knieën en ellebogen en soms zelfs met het volledige gewicht van de masseur of masseuse. Olie komt er niet aan te pas. De spieren worden gekneed tot het laatste restje spanning verdwenen is. Ledematen worden gestrekt en uitgerekt, de rug gebogen tot een soepele kromming. De massage beoogt het lichaam te harmoniseren, blokkades los te maken, en deficiënties langs de energielijnen te weg te werken. Vergeleken met traditionele Chinese geneeskunde, die gericht gebruik maakt van acupunctuur om de druk te manipuleren, stimuleert de Thaise massage weliswaar dezelfde punten maar met een helende aanraking. Daarom zijn de punten aan minder spanning onderhevig, en de levensenergie, of Prana, krijgt gelegenheid om vrij te bewegen. Samen met het beïnvloeden van het energetische aspect, werkt men ook aan het fysieke lichaam. Beginnend bij de voeten en voortschrijdend tot het hoofd, zal het lichaam van de cliënt worden bewogen, losgemaakt en uitgerekt. De combinatie van energetische en fysieke aspecten is uniek aan Thaise massage, en datzelfde geldt voor de gevolgen. Deze oude massage wordt omschreven als een gift voor het lichaam (fysiek), de geest (spiritueel) en het gevoel (emotioneel). Het is een manier om ziekte te verhinderen, een hulpmiddel bij het oplossen van blokkades vóór zij zich psychisch of fysiek manifesteren, en voor het verhogen van de flexibiliteit. Tijdens de Thaise massage wordt gemakkelijkzittende kleding gedragen en de massage gebeurt op een futon of matras.

Thaise massage voorkomt en verhelpt zowel lichamelijke als psychische klachten en stimuleert de bloedsomloop en het lymfesysteem waardoor men weer energie krijgt. Chronische vermoeidheid, rug- en nekklachten, hoofdpijn, stijve spieren en gewrichten en een slechte doorbloeding kunnen door Thaise massage worden verholpen. Het zorgt voor versoepeling van de weefsels (huid, spieren, zenuwbanen en gewrichten) en verbetert de bloedcirculatie. Het bestrijdt stress en vermindert depressieve gevoelens. Op geestelijk/spiritueel vlak verleent het een gevoel van continuïteit aan het lichaam; het zorgt voor stroming en activeert Chi (Lom).

Vimanmek Mansion

Vimanmek Mansion (wat in een letterlijke vertaling 'kasteel in de wolken' luidt) is een samenvoeging van een Thaise bouwstijl met een Europees interieur dat stamt uit de Victoriaanse periode.

De Europese invloed is onder andere te merken aan de wenteltrappen en de zuilengangen. De Thaise bouwkunst is dan weer merkbaar aan de vorm van het gebouw en de materialen die gebruikt zijn.

Vimanmek Mansion is gebouwd in de overgangsperiode tussen de 19e en de 20e eeuw, en dit is duidelijk merkbaar, aangezien het zowel traditionele als modernere elementen bevat. Maar het gebouw zelf is niet de enige bezienswaardigheid: Vimanmek Mansion is in de tweede plaats ook een museum die onder andere koninklijke artefacten en oude foto's tentoonstelt.

Vimanmek Mansion heeft zijn bijnaam - Vimanmek Teak Mansion – namelijk niet gestolen: het is het grootste bouwwerk ter wereld dat uitsluitend van teak is gemaakt. Teak is een houtsoort die voornamelijk in zuidoost-Azië voorkomt.

Zoals de gewoonte is in de Thaise bouwkunst worden voor het bouwen van huizen geen spijkers gebruikt, en ook bij Vimanmek Mansion is dit het geval. Het hout wordt op een ingenieuze manier bij elkaar gehouden door de planken als het ware in elkaar te schuiven. Daardoor is het zeer makkelijk om gebouwen te verplaatsen mocht dat nodig blijken, aangezien het niet moeilijk is om dit soort constructies af te breken.

Siam Center & Discovery Center

Ook al zijn ze lang niet zo groot als andere winkelcentra in Bangkok, toch hebben Siam Center en Siam Discovery Center een gevestigde reputatie op vlak van moderne en meer luxueuze winkels.

Siam Center en Siam Discovery Center zijn naast elkaar gelegen, en op de vierde verdieping zijn ze zelfs met elkaar verbonden door een glazen brug. Samen tellen ze ongeveer 400 winkels.

De twee winkelcentra werden in 1973 gebouwd. In 1995 werden ze gerenoveerd na een ernstige brand. Tussen de twee complexen in bevindt zich een binnenplaats waar allerlei activiteiten georganiseerd worden.

Siam Center en Siam Discovery Center zijn gelegen in het Pathum Wan district, dat bekend staat voor de vele winkelgelegenheden. De buurt bestaat dan ook vooral uit winkelcentra (ook MBK Center bevindt zich in het Pathum Wan district).

Terwijl Siam Center zich vooral op de jongere generatie richt, en zich een trendy imago wil aanmeten, is Siam Discovery Center eerder aantrekkelijk voor een ouder publiek. Beide winkelcentra spitsen zich toe op in kledingzaken; er zijn zowel eigentijdse ketens (zoals Von Dutch en Diesel) als meer chique merken. Er zijn ook gespecialiseerde winkels voor schoenen, juwelen en haaraccessoires. Er is echter ook een vrij groot aanbod aan electronica-artikelen.

Wat Mahathat

Wat Mahathat Yuwaratrangsarit Rajaworamahavihara is een boeddhistische tempel (wat) in het district Phra Nakhon in Bangkok, Thailand. Het is een van de tien koninklijke tempels van de hoogste klasse in Bangkok (23 in heel Thailand).

De tempel is gebouwd in de periode van het Koninkrijk Ayutthaya (1351-1767) onder de naam Wat Salak. Kort nadat Bangkok werd vastgesteld als hoofdstad, werd de tempel strategisch geplaatst tussen het nieuw gebouwde Grand Palace en Front Palace (woonplaats van de vice-koning). Als gevolg hiervan werd de tempel gebruikt voor koninklijke ceremonies en begrafenissen. Gedurende de afgelopen twee eeuwen is de tempel gerenoveerd en werd het in status verhoogd door vele Thaise koningen. Het werd de Wat Mahathat van Bangkok in 1803 en kreeg zijn huidige naam in 1996. De Mahachulalongkornrajavidyalaya Universiteit, het oudste hoger onderwijs van Thailand voor boeddhistische monniken, bevindt zich in de tempel.

Boottocht over de Chao Phraya rivier Bangkok

Om Bangkok eens van een heel andere kant te zien, moet men zeker eens een boottocht doen op de Chao Phraya rivier. De rivier stroomt doorheen Bangkok en is altijd al een zeer belangrijk onderdeel geweest van het dagelijkse leven van de Thaise bevolking.


In principe kan men net zo makkelijk van de 'Chao Phraya River Express Boat' gebruik maken als van elk ander transportmiddel in Bangkok. 65 boten bedienen een 21 kilometer lange zone met vele afstapplaatsen. Deze boten zijn een goede manier om files te vermijden, iets waarvoor Bangkok berucht is. Deze dienst wordt zowel door toeristen als door studenten, marktkramers en arbeiders gebruikt.

Voor toeristen die Bangkok van op de Chao Phraya rivier willen ontdekken en via de rivier naar allerlei bezienswaardigheden willen gaan, is vooral de 'Chao Phraya Tourist Boat' van belang.

Deze boten worden als sinds het begin van 2003 ingelegd en ze varen naar negen pieren in de buurt van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Bangkok. Men kan afstappen waar men wil, afhankelijk van de bezienswaardigheid die men wil zien. Om van deze boten gebruik te maken, moet men een 'river pass' kopen: deze is één dag geldig en men mag op die dag zoveel de boot nemen als men wil.

Koninklijke Boten Museum Bangkok

Het Koninklijke Boten Museum werd in 1972 geopend voor het publiek. Het voornaamste doel van dit museum is om de bezoekers de schoonheid van de koninklijke sloepen te tonen. Waar de vloot vroeger tijdens oorlogen gebruikt werden, zijn ze tegenwoordig een belangrijk deel van processies.

De boten waren deel van de vloot van koning Narai de Grote, die in de zeventiende eeuw leefde. Na de dood van deze Thaise koning raakten de processies in ongebruik. Maar nadat in de achttiende eeuw Rama I aan de macht kwam, werden de boten van de koninklijke vloot nieuw leven ingeblazen, en meer sloepen werden gebouwd.

Van de oorspronkelijke vloot van 269 boten blijven er nu nog 52 over, die na de Tweede Wereldoorlog gerestaureerd werden. Het Koninklijke Boten Museum toont acht van deze prachtig versierde sloepen. Ze zijn allen zeer gedetailleerd beschilderd, en de boegbeelden van de sloepen zijn verguld. De boten worden amper nog gebruikt, en varen enkel nog uit bij speciale gelegenheden, zoals bijvoorbeeld de Kathin-ceremonie.

De versiering van de sloepen is gebaseerd op het Ramakien-epos, Thailands nationale epos. Het Ramakien-epos zit zeer sterk verankerd in de Thaise cultuur. De boegbeelden zijn figuren uit het Ramakien-epos. De belangrijkste en bekendste boot is de zogenaamde Supphanahongsa, die vijftig meter lang is. Het boegbeeld van deze sloep stelt de zwaan Hamsa voor.

overzicht inhoud

index